Hoewel ik moet toegeven dat de telepathie met de nijntjes nogal stroef verloopt, gaat alles toch de goede kant op. Ik krijg enkel verwarde beelden en gevoelens maar ik heb ook het gevoel dat dit meer aan mij ligt dan aan hen. Ik probeer toch veel aandacht te geven maar dan zonder te knuffelen, ik zou niet willen dat ze denken dat ik hen negeer!
En eigenlijk werkt die aanpak heel vlot, enkel hier en daar wat tijdelijke terugvallen maar zoals ik al in een vorige log zei: ik mag ook niet verwachten dat het probleem zich 1-2-3 oplost, het is er ook zo niet gekomen. Dus afgezien van de zeldzame plasjes gaat alles goed, ook onderling en wat meer is: ze spelen allebei heel veel buiten, tot 6 uren per dag! Zelfs Fluffy heeft voldoende zelfvertrouwen om helemaal alleen buiten te gaan en het opstapje te trotseren. Dat maakt me uiteraard heel gelukkig.
Het is wel jammer dat ik zo weinig tijd heb/maak om me bezig te houden met het spirituele. Voordat ik werk had, gebeurde dat veel vaker maar ja, een mens moet soms keuzes maken. Nu is het ook een kwestie van wennen en weer een nieuw ritme vinden. Hopelijk vind ik binnenkort mijn draai weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten